Wij hadden een bank. Een gele. Drie personen konden erop hangen. Liggen ging ook goed. Man! Wat viel ik als een blok toen ik destijds deze bank zag. Geen houden meer aan. Op de dag dat deze bezorgd werd weet ik nog dat hij op zijn plek stond te ‘glanzen’. Ook dat ik koffie klaarmaakte en met een heel brede grijns op de nieuwe aanwinst ben gaan zitten. Intens gelukkig met zijn vorm, de kleur en hoe hij in onze huiskamer stond.
Bankzaken
Vóór de gele hadden wij ook een bank. Maar dan een oranje. Burned orange heette ‘ie zelfs officieel. Gewoon een warme tint dus. Ook dat model was bekleed met een grof geweven stof. Fraaie looks, lekkere zit. Totdat het schuim op verschillende plaatsen ‘deukjes’ begon te vertonen. Met name op de armleuningen. Daar waar je je elleboog iets te vaak neerzet om je kin te ondersteunen bij het hangen.
Naarmate de tijd vorderde versleet de stof meer en meer en gaven de rugkussens behoorlijk minder steun in de rug. Was dit exemplaar aan vervanging toe? Nee toch! Maar ja, comfortabel zitten is wel wat je primair van een bank vraagt. Dus, toch maar op zoek gegaan naar een nieuwe. Echter, ‘bestemming grofvuil’ was voor deze bank wat ons betreft geen optie. Dus staat deze oranje jongen tot op de dag van vandaag in de keet in onze fruitgaard. Je kunt er nog prima op zitten tijdens pauzes op werkdagen.
Bankcrisis
Recent begon de toch nog niet zo oude gele lieveling wat te kermen. Hij zat niet meer zo lekker. Rugpijntjes hadden we. Moeizaam stonden we op na een avondje bankzitten.
Ónze leeftijd kon het toch niet zijn? Hello! “Zou het”, begon ik voorzichtig mijn zin. “Zou het kunnen zijn dat het onderstel aan het doorzakken is”? “Geen idee, zei hij.
We kunnen het eens testen door een plank tussen het onderstel en de kussens te leggen”. En ja hoor, wat een verschil. Dat zat een stuk beter. Maar jee. Wat nu. Want moi krijgt kortsluiting als er een plank op de bank ligt. Deels zichtbaar. Hello again!
B(ed)ankt!
Veel plaatjes en inspiratiesites verder was daar de oplossing. “Zou jij”, begon ik voorzichtig mijn zin… Inmiddels hebben wij weer een bank. Twee onderstellen heeft hij gemaakt. Je kunt ze naadloos naast elkaar zetten maar ook, als je daar een keer zin in hebt, los van elkaar plaatsen. De kussens waren nog prima. Een lokaal bedrijf – super bedankt Van Immerzeel! – heeft alle kussens opnieuw bekleed. Een pracht van een ambacht en wij kunnen weer lekker zitten. Sterker nog, onze majestueuze, grote, oude maar tot onze grote spijt dode kersenboom die in de tuin stond leeft voort in een bijzettafel naast de nieuwe bank.
#Bankstel